

Kubernetes فوق العاده است اما نرمافزار پیچیدهای که میتواند چالشهای مهمی را از «روز دوم» در زمان تولید به وجود آورد.
توسعه دهندگانی که تازه با Kubernetes آشنا هستند – و اکثراً هم هستند – با شکاف دانش بزرگی در هنگام نگهداری و بهینه سازی خوشه های Kubernetes روبرو هستند.
در این قسمت، چند راه برای مقابله با مشکلات در زمان بروز آنها را به اشتراک می گذارم.
خوشه Kubernetes خود را برای هزینه بهینه کنید
با افزایش پذیرش Kubernetes، نیاز به برنامهها و مهندسان برای دسترسی به خوشهها نیز افزایش مییابد. با این حال، استفاده از کل خوشه های فیزیکی برای دستیابی به این هدف نه امکان پذیر است و نه مقرون به صرفه.
خوشه های مجازی یک راه عالی برای کاهش هزینه ها هستند. در یک سناریوی 100 توسعهدهنده، ما با استفاده از خوشههای مجازی منبع باز تا 78 درصد صرفهجویی را محاسبه کردیم.
استفاده از خوشه های مجازی با نرم افزارهای متن باز مانند VirtualCluster یا vcluster به اپراتورهای Kubernetes اجازه می دهد تا چندین خوشه مجازی را در یک خوشه فیزیکی واحد مدیریت کنند، بنابراین اجاره هر کدام را افزایش می دهد. با استفاده از منابع محاسباتی از طریق این روش کلی تر، سازمان ها می توانند به جای اجرای خوشه های Kubernetes کاملاً مجزا، در هزینه های محاسباتی صرفه جویی کنند.
انزوای مستاجر را افزایش دهید
با استفاده از مکانیسمهای سیاست، امکان پیادهسازی نردههای امنیتی نرمافزاری بر روی زیرساختهای بومی ابری Kubernetes شما وجود دارد.
یکی دیگر از مزیت های بزرگ خوشه های مجازی این است که از سایر کاربران در خوشه جدا هستند. این به هر کاربر فضای کاری خاص خود را می دهد که دقیقاً مانند یک خوشه فیزیکی Kubernetes به نظر می رسد.
علاوه بر این، خوشه های مجازی شکل سختگیرانه تری از چند اجاره ای را نسبت به چند اجاره ای مبتنی بر فضای نام امکان پذیر می کنند. یکی از نگرانیهای اصلی چند اجارهای مبتنی بر فضای نام این است که نمیتواند حاوی منابع با محدوده خوشهای باشد. بسیاری از برنامهها نیاز به ایجاد یا حداقل دسترسی به منابعی با محدوده خوشهای مانند گرهها، نقشهای خوشهای، حجمهای پایدار و کلاسهای ذخیرهسازی دارند.
خوشههای مجازی همچنین با افزایش جداسازی در خوشههای چند مستاجر، مزایای امنیتی را بهوسیله:
- جداسازی کامل هواپیمای کنترلی
- جداسازی سیستم نام دامنه (DNS).
- منابع ایجاد شده در یک فضای نام واحد.
سازمان هایی که به دنبال راه حل کاربردی چند مستاجر هستند که انزوای بیشتری را برای منابع به اشتراک گذاشته شده بین خوشه هایشان فراهم کند، باید خوشه های مجازی را به عنوان یک گزینه در نظر بگیرند. علاوه بر صرفه جویی در هزینه و استقرار آسان تر، مدیریت آنها نسبت به خوشه های فیزیکی نیز آسان تر است.