اگرچه TechCrunch یک نشریه بسیار جدی است، گاهی اوقات ما خود را کمی خارج از موضوع در گفتگوهای داخلی خود می بینیم. ما در مورد بازی های ویدیویی صحبت می کنیم. در مورد تلویزیون واقعیت بد صحبت کنید. ما اهل ورزش، حیوانات خانگی و خانواده‌هایمان هستیم. و ما در مورد موسیقی صحبت می کنیم.
طبیعتاً، با گروهی به اندازه تیم ما، دیدگاه ها متفاوت است. اما یکی از مشترکات قابل توجه تیلور سویفت است. بله، اخبار فناوری شما اغلب از یک سوئیفتی رنگ آمیزی شده تهیه می شود. شاید حتی بیشتر از نه.
این یک سوال مهم را ایجاد می کند: آهنگ تیلور چیست؟ واقعا بهترین؟ بعد از اینکه متوجه شدیم چند نفر از ما دودل‌سازها در این مورد نظر داریم، تصمیم گرفتیم که پرونده خود را به صورت عمومی اعلام کنیم. آنچه در ادامه می‌آید مجموعه‌ای از استدلال‌ها است – که به سبک سه دیدگاه نوشته شده است، البته با تعداد بیشتری از بازیکنان – در مورد آنها که آهنگ تیلور سویفت واقعاً بالاتر از بقیه است.
البته از نظر عمومی شما استقبال می کنیم، اما پیشاپیش توجه داشته باشید که اگر حداقل با یکی از ما مخالف هستید، ما همه چيز فکر کن کاملا در اشتباهی
من به طرفداران تیلور سویفت به عنوان نشانه ای از همه کاره بودن او نگاه می کنم. در حال حاضر در حال شمارش معکوس برای رکوردهای جدید از In Flames، Lorna Shore و سایر گروه های هوی متال هستم که تعداد کمی از خوانندگان این مقاله در صورت رها کردن آن ها منتشر خواهند کرد. این خوبه؛ سلایق موسیقی شخصی است با این حال، ما در اینجا هستیم و با وجود ترجیحات موسیقایی به طور کلی متفاوت، اشتیاق خود را به خوانندگی و ترانه سرایی سوئیفت به اشتراک می گذاریم.
تطبیق پذیری فقط در موزیکال او نیست تایپ کنید با این حال، مردم با تمایلات موسیقی از آن استقبال می کنند. عمیق تر می شود.
گوش دادن به دیسکوگرافی تیلور یعنی تماشای رشد او. و از آنجایی که – نگاهی گذرا به صفحه ویکی‌پدیا او – من و او نیم سال فاصله داریم، انتقال او از جوانی به بزرگسالی جوان در 30 سالگی‌اش نیز متعلق به من بود. کاتالوگ او اساساً قوس بلوغ من را نشان می دهد. اما همانطور که از طرفداران بزرگتر و جوانتر او می بینیم، همان پیشرفت زندگی حتی جدا از سنی که من و او مشترک داریم، در بین مردم طنین انداز می شود.
چرا؟ متون، اساسا. آهنگ های تیلور از جایی در حوزه ناامنی جوانی شروع می شود (“پانزده”، و غیره)، به دوران اعتماد به نفس (“Shake It Off”)، از طریق یک دوره آزمایش و خشم (“ببین چه کاری مرا وادار کردی”) و در نهایت خود را در دوران همه‌گیری یافت، زمانی که او موفق شد کلبه‌ای باحال بسازد («جلیقه»، «فصل لعنتی») و از جایی که تاب‌آوری عاطفی داشت برای ما می‌نویسد که خیلی بیشتر از 20 سالگی پر فراز و نشیب‌اش بود.
بله، به نظر خوب می رسد. در داخل این آلبوم ها آهنگ های قابل توجه متعددی وجود دارد که در بالا به برخی از آنها اشاره کردم. کدام یک مورد علاقه من است؟ به عنوان یک ساکن رود آیلند وارداتی با برخی ادعاها نسبت به ریشه های غرب میانه، ممکن است تصور کنید که آخرین سلسله بزرگ آمریکایی انتخاب من باشد. این یک آهنگ قاتل است، اما مورد علاقه من نیست.
نه، بهترین آهنگ تیلور سوئیفت “Wildest Dreams” است. چرا؟ این ایده‌آل افلاطونی ترکیب اختراعی تیلور از مالیخولیا، ملودی و خوش‌بینی است. او دوران او، رشد او را، در واقع، در یک آهنگ واحد و بی نقص ترکیب می کند. با آوردن بسیاری از کارهایی که تیلور به خوبی انجام می دهد در یک بسته کمتر از چهار دقیقه، این آهنگ مناسبی است که می توان از آن به عنوان بهترین آهنگ یاد کرد.
ممنون تای به نوشتن ادامه بده
اگر درست به خاطر داشته باشم، یکی از اولین وینیل هایی که خریدم «قرمز» اثر تیلور سویفت بود. من در دبیرستان بودم و چیزی در مورد این آلبوم خشم، سردرگمی و آرزوی امیدی را که در آن زمان احساس می‌کردم را در بر می‌گرفت. من هرگز خودم را یک سوئیفتی نمی دانستم، اما با نگاهی به گذشته، بسیاری از موسیقی های او موسیقی متن زندگی من را تنظیم کردند.
سال گذشته، به دلایلی، بیش از 350 بار به “Seven” گوش دادم، زیرا همه ما پس از قرنطینه های همه گیر به زندگی بازگشتیم. تازگی و در عین حال آشنا بودن زندگی مرا برای چیزی مشتاق کرد که فقط این آهنگ بتواند آن را لمس کند.
اوت، هوای نمک و جلسات دریاچه طولانی بود. به شعر استادانه «این عشق» از «1989» یا حتی «شب سال نو» از «آبرو» فکر می کنم.” آلبوم “عاشق” خیلی خوب بود، و چه کسی حداقل یک بار در سر، در ماشین، با دوستانش، آواز “تابستان بی رحم” را فریاد نزده است؟ “Evermore” ممکن است در اینجا فریاد بزند. یادم می‌آید «کاوبوی مثل من» اولین آهنگی بود که وقتی فهمیدم عشقم دوست دختر دارد، به‌طور دراماتیک آن را اجرا کردم، و وقتی از هم جدا شدند، «Long Story Short» دنبال شد.
شاید بیشتر از همه، آن روزهای اولیه تیلور را به یاد می‌آورم، وقتی که مادرم مرا به خانه می‌برد و آهنگ «بهترین روز» را به آرامی در پس‌زمینه پخش می‌کرد، در اتاق خوابم در حال گوش دادن به آهنگ Enchanted یا بیرون را نگاه می‌کردم. یادم می آید اولین باری که «قطره اشک روی گیتار من» را از رادیو شنیدم. من بچه بودم در صندلی عقب ماشین مادرم.
فکر نمی‌کنم در آن زمان هیچ‌کس نمی‌دانست که این تک آهنگ موفق به چه چیزی منجر می‌شود، و هر بار که تیلور آلبوم‌های قدیمی‌اش را دوباره منتشر می‌کند، دوباره احساس می‌کنم آن بچه پشت صندلی است، حتی اگر بالغ هستم، جایی در نیویورک، در نهایت درک معنای همه این احساسات.
با این حال، مهم نیست که تیلور چه کاری انجام می دهد، من همیشه به «قرمز» برمی گردم.من عاشق “The Lucky One” هستم و من را به یاد زمانی می اندازد که در لس آنجلس به مدرسه رفتم و اولین برخوردم را با هالیوود داشتم. من تازه وارد شهر بودم، در شهر فرشتگان، در میان کسانی که به دنبال ثروت و شهرت بودند. من یک بار در دانشگاه مقاله ای در مورد “خائنانه” نوشتم، در مورد آن لحظات شور شدید و اغلب عشق نافرجام. حتی زمانی که 22 ساله شدم، تقریباً یک دهه پس از انتشار آلبوم، اولین آهنگی که در نیمه شب پخش کردم این بود که … خوب، فکر می کنم در این مرحله واضح است.
چیزی که می‌خواهم بگویم این است که انتخاب بهترین آهنگ تیلور بسیار سخت است. مطمئناً در «قرمز» وجود دارد،“، زیرا این آلبوم حاوی برخی از بهترین اشعار او است. سوزاننده، خشن، بخشنده و خوش بین. منظورم این است که آیا تا به حال به کسی زنگ زده اید که فقط عهد خود را زیر پا بگذارید؟
من امروز خیلی بزرگتر از زمانی هستم که این آلبوم برای اولین بار منتشر شد. مطمئن نیستم بهترین کار او چیست، اما می‌توانم این را با اطمینان بگویم: نسخه آکوستیک “State of Grace”، همراه با اجرای استادیوم، سکه دو رویی پر تنش را می‌زند که شهوت ناامن دهه 20 است. . این جایی است که من در حال حاضر در آن هستم – بنابراین حداقل برای امروز باید با این یکی بروم.
آماندا سیلبرلینگ: خیلی خوب است (نسخه تیلور)
من خودم را سوئیفتی نمی‌دانم، بیشتر به این دلیل که وقتی در اوج علاقه‌مندی تیلور سویفت بودم – سال‌های نوجوانی‌ام – از یک مورد تشخیص‌نشده از زن‌ستیزی درونی رنج می‌بردم و سعی می‌کردم همه فکر کنند که من باحال هستم زیرا به Velvet Pod گوش می‌دادم. زمین. اکنون، به عنوان یک بزرگسال، تقریباً تنها چیزی که در مورد تیلور سوئیفت می‌دانم این است که او شیفته عدد 13 است، هواداران او احتمالاً باید از آزار روزنامه‌نگاران برای نوشتن نقد آلبوم 8/10 دست بردارند، و اینکه او به دلیل اینکه یک آلبوم است بسیار مورد انتقاد قرار می‌گیرد. زنی که قرار است و در مورد آن می نویسد.
اما یک چیزی که من بی‌تردید به آن وسواس دارم این است که هر روز در اینترنت درباره آن صحبت می‌شود، بنابراین هر بار که یک نسخه جدید (نسخه تیلور) مطرح می‌شد، می‌خواستم بدانم بحث درباره چیست. و گفتمان سوئیفتی هرگز قوی‌تر از روزی نبوده است که نسخه 10 دقیقه‌ای «همه خیلی خوب» منتشر شد. ده دقیقه؟ این چیست، نوعی آهنگ متال پراگرسیو که الکس به آن گوش می دهد؟
اما این آهنگ سزاوار 10 دقیقه است، و من یک هزاره لاعلاج آنلاین هستم که به شبکه های اجتماعی اعتیاد دارم، بنابراین اگر بتوانم توسط هنرمندی که به او وسواس ندارم برای 10 دقیقه سرگرم شوم، می دانید که خوب است.
من حتی نمی دانستم که تیلور سویفت با جیک جیلنهال قرار می گیرد تا زمانی که این آهنگ منتشر شد (آرام، او از 10 سال پیش سابق خود شکایت نمی کند، او در حال ضبط مجدد موسیقی است که اسکوتر براون گروگان گرفته است، که واقعاً از کشورش ناراحت است. پس بر خودت غلبه کن). اما لعنتی “تو دوباره به من زنگ زدی فقط برای شکستن یک عهد/به نام صداقت خیلی بی رحمانه.” تیلور سوئیفت می تواند بنویسد. این متن مرا به زمانی برگرداند که معشوق دبیرستانی ام به من گفت که با من قرار نمی گذارد زیرا از نظر ذهنی به اندازه کافی قوی نیستم. راستش حق با او بود – نگران نباشید، من الان در درمان هستم! – اما آیا او مجبور بود اینطور بگوید؟ اگر «بی‌رحمانه به نام صداقت» شما را به تلاش‌های نافرجام‌تان برای عاشقانه‌های نوجوانی باز نمی‌گرداند، من به شما حسادت می‌کنم.
وقتی نسخه تیلور از «همه خیلی خوب» منتشر شد، من احتمالاً چیزی در توئیت نوشتم که چگونه هرگز نسخه اصلی را نمی‌دانستم، اما آن آهنگ حذف شد – و سپس دوست اینترنتی من، جیووانی، فهرست پخشی را که خودش ساخته بود به نام «T Swift Is Good، در واقع» برایم فرستاد. او همیشه در دسترس است تا مردم را متقاعد کند که تیلور سویفت خوب است.
باید بگویم او مرا متقاعد کرد.
مانند آماندا، دوران نوجوانی من با موسیقی بسیار دور از آهنگ های متقاطع پاپ کانتری تیلور سوئیفت تعریف شد. آرامش را با نشستن در ردیف عقب کلاسم و با زدن “من خوب نیستم” از My Chemical Romance به داخل جمجمه ام از طریق یک هدفون پیدا کردم، زیرا استفاده همزمان از هر دوی آنها جالب نبود. در همین حال، سوئیفت یک بلوند معمولی جذاب بود که باعث نمی شد من را به عنوان یک دختر دبیرستانی هندی ریزه اندام و صریح که توسط ملکه های مجلل احاطه شده بود، در نظر بگیرم (من در اسکاتسدیل، آریزونا بزرگ شدم. مرا رها کن).
اما یک لحظه مشخص وجود دارد که من واقعا سوئیفت را به یاد می آورم دیدن من، روحم را سوراخ می کنم، آن را آشکار می کنم. سپس او را در موزیک ویدیوی “فضای خالی” دیدم که در حال تخریب یک ماشین کلاسیک با چوب گلف در مقابل یک عمارت مجلل است. در نگاه من، این لحظه ای بود که تغییر سوئیفت را از شاهزاده خانم پاپ کامل به یک فرد واقعی، با خشم، احساسات خام و ایرادات فراوان نشان داد.
بهترین بخش این است که سوئیفت همه چیز را با شرایط خودش انجام داد و از گذاشتن او در جعبه امتناع کرد: “من همیشه حدس می زنم، اوه خدای من، او کیست؟” در مورد او گفت، سوئیفت اینجا بود که با صدای بلند و وحشیانه به دنیا سیگنال می داد که بدون توجه به نظر مردم، کاری را که می خواهد انجام می دهد. او می خواهد همانطور که هست دیده شود و در این راه من را ببیند.
آنی ساندرز: اونا بهترینن و اگه میخوای سرش دعوا کنی، سحر تو پارک میبینمت
به عنوان یک زن 30 ساله که اخیراً از یک ازدواج 10 ساله خارج شده است، ناگفته نماند که من به تیلور سویفت بسیار گوش داده ام. تیلور سویفت بدون توقف. دیوار مطلق تیلور سویفت.
مطمئناً «ما هرگز هرگز با هم بر نمی‌گردیم» و «می‌دانستم مشکل داری» در اینجا رقبای کاملی بودند. آنها بازیکنان لعنتی مطلقی هستند که در سال گذشته و بیشتر تکرار شده اند. پسر 4 ساله من تمام کلمات حداقل 12 آهنگ تیلور سویفت را می داند. او در حال حاضر هر شب “Wildest Dreams” را می خواند تا زمانی که به خواب می رود، و به بحث الکس وزن اضافه می کند.
من در اواخر دهه 20 و اوایل 30 سالگی خود از سویفت اجتناب کردم (به نکته آماندا توجه کنید: زن ستیزی درونی شده) و فقط اکنون – در زمینه همه گیر، 15 سال کار، طلاق، بچه، ترامپ، #متو – متوجه شدم که چه او نه تنها برای من، بلکه برای بسیاری از زنان هم سن و سال من، تقویت کننده اعتماد به نفس است.
این سخت است! او آهنگ های زیادی دارد که احساسات من را تأیید می کند! منظورم این است که آیا تا به حال به شدت به “زن دیوانه” گوش کرده اید و تمام زمان هایی که روشن شده اید را به یاد داشته اید؟ “مرد” چطور؟ “من از دویدن با همان سرعتی که می توانم خسته شده ام، به این فکر می کنم که اگر مرد بودم می توانستم سریعتر به آنجا برسم.” گاهی اوقات احساس می‌کنم او داستان کوتاه را فقط برای من نوشته است.
نمیتونم انجامش بدم؛ من نمیتوانم انتخاب کنم. من تمام کارهای او را جشن می گیرم. همه چیز بهترین است. و اگر شما اینطور فکر نمی کنید، من حاضرم در مورد آن بحث کنم… زیرا من خیلی به تیلور سویفت گوش می دهم.