این شرکت تایید کرد که متا بی سر و صدا منابع بخش اتصال خود را جذب کرده است. برای نزدیک به 10 سال، این مکان محل تلاش‌های آزمایشی اینترنت و مخابرات فیس‌بوک بود، از ماهواره‌ها (منفجر شده) تا هواپیماهای بدون سرنشین (سقوط شده) تا برنامه‌ها (مناقشه‌برانگیز) و سایر زیرساخت‌های سنتی‌تر (ارزیابی شده و در حال انجام).
همانطور که برای اولین بار توسط Light Reading اشاره شد، کارکنان و پروژه های Meta Connectivity، یا آنچه از آنها پس از اخراج های آینده باقی می ماند، بین بخش های زیرساخت و محصولات اصلی تقسیم خواهد شد. اینکه دقیقاً کدام منابع و افراد باقی خواهند ماند بدون شک حتی در حال حاضر نیز مورد بحث است، اما کاهش کامل اتصال نشان می دهد که رویکردهای خارجی بیشتری برای تحویل اینترنت احتمالا برای همیشه از بین رفته اند.
آغاز این شکاف را احتمالاً می توان به تلاش های حدود ده سال پیش برای اعطای یارانه به اتصالات اینترنتی در کشورها و مناطق در حال توسعه ردیابی کرد. تلاش‌های Internet.org و Free Basics اساساً فیس‌بوک و برخی از خدمات همراه را به صورت رایگان در مکان‌هایی که اتصال گران است ارائه می‌کند.
این موضوع در آن زمان جنجال‌های زیادی را برانگیخت، از عصبانی شدن مردم از اینکه یک شرکت آمریکایی احساس کرد باید برای حل مشکلات دیگری وارد عمل شود، تا این ایده که همان شرکت اساساً دسترسی و محتوا را کنترل می‌کند که سیاست‌های بی‌طرفی شبکه را نقض می‌کند. و به دیگرانی که این سرمایه گذاری ظاهراً خیریه را خرید سهم بازار جهانی از فیس بوک می دانستند.
در سال 2015، این شرکت برنامه هایی را برای یک پهپاد کاملا غیرمنتظره در ارتفاع بالا به نام Aquila فاش کرد که از لیزر برای اتصال افراد زیر آن استفاده می کند. این تلاش بلندپروازانه چند سال دشوار بود، در سال 2016 دچار فرود سختی شد و در نهایت در سال 2018 برای همیشه متوقف شد.
در همین حال، آنها حتی با تلاش اولیه برای یک سیستم ارتباطی ماهواره‌ای در مدار پایین زمین که برای پرتاب در سپتامبر 2016 برنامه ریزی شده بود، حتی بالاتر از آن هم پیش رفتند. متاسفانه…
فیس‌بوک تسلیم نشده است، اما شایان ذکر است که سرمایه‌گذاری بعدی آن در اینترنت ماهواره‌ای، یک شرکت تابعه به نام PointView Tech، اسناد مجوز آزمایشی را در سال‌های 2018، 2019، 2020، 2021 به FCC ارسال کرد، اما امسال نه. برای چک کردن تماس گرفتم اما جوابی نشنیدم.
اما هر کاری که بخش اتصال انجام داد شروع نشد. همانطور که احتمالاً هر بار که در مورد پهپادها و لیزرها صحبت می کردند به آنها گفته می شد، آنچه واقعاً مورد نیاز بود اتصال فیبر نوری و زیرساخت بی سیم سنتی مستحکم بود تا مناطق نادیده گرفته شده بتوانند درست مانند سایرین در جهان به هم متصل شوند.
برای این منظور، متا با پروژه Telecom Infra برای ایجاد نرم‌افزار، سخت‌افزار و استانداردهای جدیدی کار می‌کند که شبکه‌های مخابراتی را در دسترس‌تر و قابل نگهداری‌تر می‌سازد. صنعت میراث بر این فضا مسلط است، بنابراین تازه واردان فرصت بالقوه بزرگی برای ایجاد تفاوت دارند. برای مثال متا و گوگل روی کابل‌ها و فیبرهای زیردریایی سرمایه‌گذاری کرده‌اند که هم اهداف خودشان و هم حمل‌ونقل عمومی را تامین می‌کنند.
با این اوصاف، اکنون که Connectivity در حال تقسیم شدن است، نمی توان گفت که کدام تلاش ها به دنبال، تامین مالی و غیره ادامه خواهند داشت. زمانی که اخراج و تثبیت به پایان برسد، نظاره گر خواهیم بود و ببینیم چه چیزی باقی می ماند.