آکیو رئیس تویوتا تویودا پنهان نکرده است که واقعاً، واقعاً خودروهای برقی را دوست ندارد. این آخر هفته، او آخرین قسمت را ارائه کرد:
به گزارش وال استریت ژورنال، تویودا به خبرنگاران در تایلند گفت: «افراد درگیر در صنعت خودرو عمدتاً اکثریت خاموش هستند. این اکثریت ساکت به این فکر می کنند که آیا خودروهای برقی واقعاً به عنوان تنها گزینه مناسب هستند یا خیر. اما آنها فکر می کنند این روند است، بنابراین نمی توانند با صدای بلند صحبت کنند.
شاید حق با او باشد! اگر اکثر مدیران خودرو از خودروهای برقی خوششان نمی آید، اصلا تعجب نمی کنم. به هر حال، صنعت خودروسازی قدیمی پای خود را روی خودروهای الکتریکی کشیده است. در مواردی که محصولات امیدوارکننده ای داشتند، می گذاشتند روی تاک خشک شوند. در موارد دیگر، ظاهراً محصولاتی که از خط مونتاژ خارج می شدند حداقل مورد نیاز برای رعایت قانون بودند. آنها احتمالاً ترجیح می دهند به ساخت وسایل نقلیه گازوئیلی و گازوئیلی ادامه دهند، و اگر آنها از بین بروند، حداقل جایگزینی برای باتری هایی داشته باشند که به سردردی برای کل صنعت تبدیل شده است زیرا زنجیره های تأمین دردسرهای فزاینده ای را تجربه می کنند.
ناسازگاری الکتریکی تویوتا ممکن است برای برخی عجیب باشد. این شرکت پیشگام پیشرانه های هیبریدی-الکتریکی در بازار انبوه بود که در پریوس به نمایش درآمد و در خط تولید خود پخش شد. از این تقریباً مطمئناً دهه‌ها تجربه با موتورهای الکتریکی، باتری‌ها و سیستم‌های مدیریت باتری، که اجزای کلیدی یک پیشرانه EV را نیز تشکیل می‌دهند، می‌آید.
اما در حالی که هیبریدی ها ممکن است پیشرفت قابل توجهی به نظر می رسید، اما برای صنعتی که برای جبران کاستی های آن از تغییر موتور احتراق داخلی استفاده می کرد، استفاده می شد. هیبریداسیون موتورهای الکتریکی را برای به حرکت درآوردن خودرو و کمک در سرعت های پایین اضافه کرد، جایی که موتورهای سوخت فسیلی کمترین کارایی را دارند. هیچ کاری برای حذف موتور احتراق داخلی انجام نداد.
رتبه‌های هر خودروساز قدیمی مملو از مهندسان مکانیک است که بسیاری از آنها در استخراج یک دهم درصد از فناوری موتورهای احتراق داخلی متخصص هستند. در حالی که آنها ممکن است در طراحی درایوهای الکتریکی به اندازه کافی توانایی داشته باشند، اما این صلاحیت اصلی آنها نیست. تغییر به سمت خودروهای برقی باعث می شود مهندسان برق در صندلی راننده قرار گیرند.
از این منظر، پذیرش فناوری هیبریدی توسط تویوتا را نه باید به عنوان پله ای برای آینده الکتریکی، بلکه به عنوان تلاشی دیگر برای گسترش سلطنت موتور احتراق داخلی در نظر گرفت.