پس از سال‌ها آماده‌سازی و دو شروع اشتباه، سیستم پرتاب فضایی سنگین ناسا سرانجام بلند شد و وارد مدار شد. این یک پیروزی بزرگ برای آژانس فضایی است – حتی اگر در عوض وظایفی را که زمانی برای SLS در نظر گرفته شده بود به SpaceX می دهد.
برخی از لرزش‌های قبل از پرتاب تهدید به جلوگیری از پرتاب می‌کردند، اما یک “خدمه قرمز” به سمت صفحه داغ رفت تا چیزی را محکم کند، و بعداً یک سوئیچ اترنت بد از همه چیز نیز باید تعویض شود. اما همه چیز حدود 40 دقیقه پس از اینکه T-0 اصلی و موشک یک صعود تمیز (و ظاهر چشمگیر) بدون هیچ مشکلی داشت جمع شد. به مدار رسید و تا 13 دقیقه پس از پرتاب، مراحل مختلف، جدایی ها و سقط ها همه جا سبز بود.
SLS بخش کلیدی برنامه آرتمیس ناسا است که برای بازگرداندن بشریت به ماه “برای ماندن” طراحی شده است، همانطور که اغلب تأکید می کنند. این بدان معناست که تجهیزات زیادی در آنجا داشته باشید، چیزهایی که ممکن است سال ها طول بکشد تا با وسایل پرتاب کوچکتر مانند SpaceX Falcon 9 و Rocket Lab Electron حمل شوند.
SLS با در نظر گرفتن این نوع ماموریت بالابر سنگین طراحی شده است، اما عقب‌نشینی‌ها و تاخیرها این برنامه را دچار مشکل کرده است، و اکنون گمانه‌زنی‌های قابل‌توجهی وجود دارد که وسایل نقلیه سنگین تجاری ممکن است به زودی پول بیشتری را ارائه دهند. اما برای دولت ایالات متحده نیز به وضوح مهم است که گزینه ای داشته باشد که از بالا به پایین مالک آن باشد.
اکنون که موشک عظیم مگا قمری نشان داده می‌تواند به فضا برسد، ناسا حداقل می‌تواند برنامه‌ریزی کند تا این مدل را به خدمت بگیرد، حتی اگر هر بار یک مدل جدید بسازد – برخلاف برخی از پرتاب‌کننده‌ها، این مدل اینطور نیست. قابل استفاده مجدد است
شمارش معکوس و برخاست نهایی را می‌توانید در اینجا تماشا کنید:
ماموریت آینده
هدف اصلی ماموریت آرتمیس I آزمایش فضاپیمای اوریون و اجزای حیاتی آن، مانند سپر حرارتی ورود مجدد و سیستم‌های ارتباطی، قبل از اینکه کپسول در نهایت انسان‌ها را در اواخر این دهه حمل کند، است. این کپسول حدود 10 هفته را صرف سفر از مدار به ماه و بازگشت خواهد کرد و سپس به زمین در اقیانوس آرام فرود خواهد آمد، جایی که توسط یک کشتی نیروی دریایی ایالات متحده بازیابی خواهد شد.
البته ناسا یک برنامه ماموریت دقیق تر اما قابل درک دارد، و نمودار زیر آن را به طور خلاصه نشان می دهد:
این سومین تلاش ناسا برای پرتاب موشک سیستم پرتاب فضایی بود. اولین مورد، که در ماه اوت انجام شد، به دلیل مشکل در خط رهاسازی هیدروژن به یکی از چهار موتور اصلی موشک لغو شد. تلاش دوم چند روز بعد به همین دلیل پاک شد. به نظر می رسد بار سوم جذابیت داشت.
این ماموریت لحظات سرنوشت‌ساز و تاریخی بیشتری خواهد داشت، پس با رسیدن کپسول اوریون به ماه، منتظر اطلاعات بیشتری باشید.