در بحبوحه تصمیم دولت بایدن برای اعمال تحریم‌های گسترده بر تراشه‌های چین، نشانه‌هایی وجود دارد که چین ممکن است دسترسی به انواع دیگر فناوری‌های حیاتی آمریکا از جمله بیوتکنولوژی را نیز از دست بدهد، حوزه‌ای که از لحاظ تاریخی شاهد همکاری نزدیک بین دو کشور بوده است.
به گزارش واشنگتن پست، آلن استیوز، معاون وزیر بازرگانی در بخش صنعت و امنیت، گفت: حوزه‌های «در رادار من» برای کنترل‌های صادراتی اضافی شامل محاسبات کوانتومی، بیوتکنولوژی و هوش مصنوعی است.
این پیام برای صنعتی که ذاتا جهانی است نگران کننده است. بیوتکنولوژی یکی از معدود حوزه‌هایی است که در کنار سیاست‌های اقلیمی از ملیت‌ها و مرزهای بین کشورها فراتر می‌رود. پیشرفت علمی در چین می تواند جان مردم آمریکا را نجات دهد
جهانی شدن این بخش نیز منجر به کارایی بیشتر شده است. همانطور که قبلاً نوشتیم، شرکت های بیوتکنولوژی اغلب در چین و ایالات متحده حضور دارند تا از نقاط قوت مختلف دو کشور استفاده کنند. در چین، آنها از مجموعه داده های بزرگ بیماران، آزمایشات بالینی سریع و مقرون به صرفه، و همچنین معافیت های مالیاتی محلی، بودجه دولتی و دفاتر یارانه ای برای پیشبرد تحقیقات خود استفاده می کنند.
در عین حال، آنها عملیات ایالات متحده را برای استفاده از استعدادهای تحقیق و توسعه کشور حفظ می کنند و در جهت تأیید نظارتی FDA و تجاری سازی کار می کنند. غیرعادی نیست که ببینیم استارت آپ های بیوتکنولوژی به طور فزاینده ای خود را «متولد جهانی» می نامند و مدیرانی با تجربه در چین، ایالات متحده و سایر کشورها را استخدام می کنند.
به عنوان مثال، NovaXS سازنده دستگاه های تزریق بدون سوزن، توسط یک محقق برکلی که در ایالات متحده مستقر است اما آزمایشات بالینی را در چین انجام می دهد، تاسیس شد. Xtalpi، یکی از استارت‌آپ‌های کشف داروی چینی که دارای بیشترین بودجه مالی است، تحقیق و توسعه تجاری را در بوستون انجام می‌دهد، جایی که «ارتباط نزدیک با اساتید و کارشناسان جامعه تحقیقاتی و همچنین صنعت داروسازی را حفظ می‌کند» و در عین حال چندین مرکز تحقیق و توسعه را در چین حفظ می‌کند.
هنگامی که قبلاً از این سوال پرسیده شد که چرا شرکت کشف دارو Insilico در چین و ایالات متحده مستقر است، الکس ژاورونکوف، بنیانگذار و مدیرعامل این فضا را با صنعت نیمه هادی اولیه مقایسه کرد، جایی که “تحقیق بیشتر در ایالات متحده انجام می شد، در حالی که تولید سخت افزار در چین انجام می شد”. شهر ووکسی در شرق چین به یک مرکز جهانی برای سازمان‌های تحقیقاتی قراردادی تبدیل شده است که کارهای سفارشی را برای شرکت‌های بین‌المللی داروسازی و تجهیزات پزشکی انجام می‌دهند.
بیوتکنولوژی یک فرآیند بسیار پیچیده، نامطمئن و بسیار پرخطر است که اگر از کشف هدف شروع کنید، ۹۵ تا ۹۹ درصد مواقع با شکست مواجه می‌شود. برای عرضه یک دارو به بازار، به 10 تا 15 سال، 2 تا 3 میلیارد دلار نیاز دارید و این فرآیند در 95 تا 99 درصد موارد با شکست مواجه می شود.
“همکاری بین المللی در بیوتکنولوژی راهی برای به اشتراک گذاشتن این ریسک و هزینه عظیم است. وی افزود: سیاستمداران با محدود کردن همکاری در این زمینه یا حتی صحبت در مورد آن، عدم درک اساسی از صنعت و بی توجهی به سلامت و رفاه رای دهندگان خود را نشان می دهند.
دو محقق آمریکایی متخصص در چین که برای ChinaFile می نویسند، در واقع، برخورد با بخش بیوتکنولوژی با رویکرد امنیتی محور می تواند به رقابت پذیری ایالات متحده آسیب برساند:
برخلاف بخش‌های نیمه‌رسانا و مخابرات، که توسعه آن به تجهیزات گران قیمت و تخصص تولیدی که به سختی به دست می‌آید، بستگی دارد، موانع ورود در بیوتکنولوژی کم است. به همین ترتیب، همانطور که اکنون نقشه‌برداری معروف اریک لندر از توسعه CRISPR نشان می‌دهد، هم تحقیقات اساسی و هم نوآوری‌های کلیدی در بیوتکنولوژی اغلب در حوزه عمومی اتفاق می‌افتد و بر اساس پیشرفت تدریجی در سراسر جهان است. هنگامی که پیشرفت هایی مانند استفاده از CRISPR به عنوان یک ابزار ویرایش ژن رخ می دهد، بدون توجه به مرزهای ملی در سراسر شبکه های علمی جهانی گسترش می یابد. بنابراین، این یک صنعت با مجموع صفر نیست که در آن یک نوآوری واحد، هر شرکت یا کشوری را برای مدت زمان طولانی جلوتر قرار دهد.